Tanuki-Anime

powiem tak: to co w anime pokazano z pewną dozą dwuznaczności, w mandze wygląda neutralnie.

bait był obecny i tak, w porównaniu z mangą zupełnie inaczej rozłożono akcenty ich relacji, ale to ostatecznie i tak nie ma znaczenia. nie ma też znaczenia relacja kiku i miyokichi, a konatsu została  kliknij: ukryte  zdegradowana do bycia inkubatorem, yay ale super :D

Oczywiście, że nie jest wyraźnie pokazane :D jest zasugerowane jako wielce możliwa ewentualność, dlatego internety szumią spekulacjami i argumentami na nie. Nie wiesz, że bez jednoznacznej deklaracji nie ma geja… em znaczy ojca, tak… *głupawka*
Na 100% wiemy kogo Shin za ojca uważa i, że nie można odrzucić ewentualności ojcostwa Kiku. Tyle anime, w mandze taka sugestia jest popchnięta jeszcze dalej, więc chyba rzeczywiście musimy to uznać za fakt. W związku z tym jtrefl odzyskał swój honor, ale historia strasznie straciła na jakości, nie ma się z czego cieszyć ;p

ale co? jak? to jest anime, którego osią fabuły jest jedzenie, prawda? anime o jedzeniu i paleniu, jakie dziury fabularne? dziury to mogą być w serze, lubimy ser na tostach ;3

Nino jako yandere… jaka wizja :D ale niet, wyjątkowo niet

Są też inne teorie, ale jeśli zgodzimy się tą forsowaną tutaj, moje zarzuty wobec teorii stają się zarzutami wobec serii i tym gorzej dla serii ¯\(ツ)/¯

Po tym co tu czytam, spodziewałam się jakiejś konkretnej deklaracji, a co dostajemy, nic. Całe okrągłe nic lol ale ok, spójrzmy na to poważnie, bez śmiania się w głos.
 kliknij: ukryte  Takie rozwiązanie wypacza charakter konatsu, robi z niej całkowitą psychopatkę. Jak to się niby miało odbyć? Gwałt? A jeśli obopólna zgoda, to psychopatów jest dwoje. Bezsensowne jest też wprowadzenie postaci pana szefa yakuzy, który okazuje się całkowicie po nic, również po nic jest konfrontacja, jaką wywołał yotaro – tym samym jedna z niewielu nacechowanych dynamizmem scen sezonu okazuje się pozbawioną sensu farsą i oszustwem. Ileż cynizmu musiałoby być w tych wszystkich ludziach, żeby to na niego sprowadzić! I to całkowicie na drugim planie… Smutne, bardzo smutne, dlatego nie potrafię zaakceptować tych sugestii jako prawdy. Poza tym takie rewelacje powinny, z fabularnego punktu widzenia, zostać zaprezentowane inaczej. Z czym więc zostaje widz, któremu taka opcja nie postała w głowie i spotyka się z nią dopiero w ostatnim odcinku? Z wtf i fuj
Mam też wrażenie, że na siłę zmieniamy punkt ciężkości całej historii. Bo jeżeli mamy ją sprowadzić do tropienia sprawcy tzn. ojca Shina, to… trochę słabo?

Dobiłam do ósmego odcinka i, chociaż nic mnie nie zaskoczyło (opening tak spojleruje) mam, jak to się mawia w internecie, feelsy. Niesamowite feelsy. Gdybym była sarkastycznie złośliwą wiedźmą, napisałabym (w obliczu ostatnich tanukowych sprzeczek), że powinniśmy to otagować jako joj, ale przecież nie jestem.

jestem za to nieustannie pod wrażeniem przemiany materii bohaterów a także ogólnej doskonałości genów :D i ah, shimono, moja miłości~

strasznie się mądrzę, zacytowałam opis tagu, okropnie.
jak napisała niżej moshi, jałowa dyskusja…

tag shonen­‑ai/yaoi odnosi się do tytułów w których fabuła koncentruje się na relacjach homoseksualnych pomiędzy mężczyznami. yoi się na nich nie koncentruje, nawet tego cholernego pocałunku nie pokazano wprost.

i serio, czy ja napisałam cokolwiek na temat… „terminologii” jakiej używasz? to poniżej mojej godności

Cóż, są na tanuku osoby, które twierdzą, że yoi nie zawiera wątków homoseksualnych, być może moshi właśnie jest taką osobą. Możesz się z nią nie zgadzać, ale nie możesz jej tego zabronić. Są również osoby (ja?) które uważają, że takowe wątki w yoi są obecne, ale nie nazwą tego eghem jaojem. Napisałam nawet dlaczego tak myślę, tam gdzieś niżej. Tutaj pozwolę sobie zacytować yumechu, której nie chciało się logować: „a jak zobaczy dwóch gejów w barze, to też krzyczy, że yaoi?”. Ten temat był tak szeroko analizowany w komantarzach, ziew… I wiesz co? Recenzja nie stanowi jakiego kerygmatu prawd o anime, to też tylko czyjś komentarz. Błagam, nie nazywaj tego (ani żadnego innego) tekstu ogólną opinią redakcji, bo robisz z siebie… osobę niepoważną.
Co do potencjalnego zysku, wyraźnie się zgubiłaś, napiszę więc inaczej – chodziło mi o to, w jaki sposób niezwracanie uwagi na wątki homoseksualne, przemilczenie ich, ignorowanie etc. stanowi element propagandy? Coś takiego implikujesz, ale to się chyba wyklucza, prawda? Nie?

taaa,  kliknij: ukryte  oczywiście, tak randomowo, wcale nie jest to reakcja na wzmiankę o Yotaro. Ooczywiście, śmiejmy się wszyscy… powtórzę – piękny troll, znowu :D

No toż przecież mówię, że spisek i zasadzka… Nas, którzy napisali tę recenzję, bo chyba uważasz, że to jakieś dzieło zbiorowe. Co prawda nie mam pojęcia jaki płynie z tego zysk, ale oczywiście zrobiliśmy to specjalnie.

.......... wzdech
Tak! Włączasz sobie anime a tam nieoznakowani geje grasują! Skandal. Spisek, zmowa i zasadzka…

Czy NANA jest genialna, czy nie, to kwestia dyskusyjna, lepiej obejdę ten problem szerokim łukiem. -niestety- takie zestawienia mają to do siebie, że działają w obie strony :D wyobraź sobie, że przyjdzie jakiś ufający komentarzom bidok co z NANĄ tak nie do końca, przeczyta Twój komentarz i się źle nastawi. Gdybym to ja była tym bidokiem, to poczułąbym się mocno zniechęcona… Z myślą o takich sytuacjach dodałam sprostowanie ;p

A od kiedy NANA jest wyznacznikiem czegokolwiek? Mi się nie podobała, a to tutaj już tak…

Jeżeli weźmie się poprawkę na fakt, że jest to seria skierowana ewidentnie do dzieci, to można oglądać i się nieźle bawić.
Pocieszne i głupiutkie niesamowicie.

Argument „nie przyznał się wprost, więc to na pewno nie on” jest bardzo mocny, od dawna robi furorę w sprawach o ustalenie ojcostwa. Znaczy ok, jeśli by tak wyrzucić wydarzenia z trzeciego odcinka, to można dalej głowić się nad szukaniem tatusia, czemu nie… A ten fragment na temat serdeczności przypomniał mi skecz Potemów o dziewczynce z zapałkami.

 kliknij: ukryte  „Yakumo ma motyw, bo na pewno chciałby mieć potomstwo z ukochanym Sukeroku”

tutaj pojechałeś po całości. Ogólnie piękny troll, ubawiłam się :D

nie ma tu gejowskich romansów, ale co masz na myśli pisząc „lub podobne”? inne romanse? inne romanse są. Jeśli natomiast obawiasz się, czy żadne „nie hetero” się tu nie czai, to trudno powiedzieć, nie wszyscy statyści się zadeklarowali.

czyżby syndrom yoi?

Obawiam się, że straszliwie upraszczasz…

w którym miejscu widzisz w mojej wypowiedzi „nerwy”? rany…

Zastanawia mnie tylko to automatyczne przekierowanie akurat na TEGO Boga. Czy coś w serii to sugeruje, czy to tylko hmmm kulturowa predylekcja?

teologiczne dysputy pod anime, ah~
a gdzie jest napisane, że ten bóg jest Bogiem judeo­‑chrześcjiańskim? znaczy może był wzorowany, nie mam pojęcia, ale takie podejście kłóci się z faktem, że mamy tu jakąś reinkarnację czy coś.
po kiego wplątywać w to prawdziwe religie? no chyba, że ktoś szuka fermentu…

O, to jest słowo nie byle jakie, słowo z tradycjami! Chodzi bowiem o  kliknij: ukryte  paździerz
ale porażka też może być ;D

Nowożytne kino japońskie… w odróżnieniu od średniowiecznego? hih.
i weź, bo to co piszesz, zabrzmiało, jakby anime to były same przynajmniej dobre produkcje tworzone przez zdolnych ludzi z wizją, w żadnym wypadku niskobudżetowe, na odwal się i w celu szybkiego i łatwego zapchania odbiorcy badziewia :D Obie wiemy, że łatwiej trafić na ten drugi typ.
Powtórzę napisane w recenzji – są dobre japońskie filmy, serio! Powiem więcej, w Japonii powstają filmy bardzo dobre, średnie, guilty pleasure i coś, czym można jedynie nakarmić świnię. Jak wszędzie, obawiam się. Podobnie jak seriale. To nie jest tak, że robienie złych filmów jest japońską cechą narodową. Bosz… takie GO!, jyuryoku pierrot, hana to alice, paco to mahou no ehon, laundry… przecież to są świetne filmy! Tyle, że nie będą mieć recenzji na tanuku, bo nie powstały w oparciu o komiks. Podobnie jak seriale: obie serie legal high, pierwsza seria galileo, spec, haikiei chichiue­‑sama, hitorishizuka – same świetne rzeczy! (przykłady na szybko, tylko to co mi przychodzi do głowy bez przekopywania neta)
a takie produkcje, które są na podstawie mang? Pierwsze z brzegu – kenshin, można mieć masę zarzutów, ale zrobiony świetnie! bakuman – bardzo w porządku, sangatsu no lion – trailery krzyczą, że będzie super (jest kamiki i kase, na 100% będzie super). ao haru ride to oczywiście już inna liga, ale dało się normalnie oglądać, koukou debut było przepocieszne, himitsu no akko­‑chan absolutnie kochane. i wszystkie te serialowe ekranizacji josei… no dobra, z seriami bywa jeszcze bardziej rozmaicie niż z filmami, ale takie kimi wa petto, kyou wa kaisha yasumimasu, albo nigehaji… nigehaji było naprawdę fajne, albo 5ji kara 9ji made! to na pewno lepsze niż oryginał. seigi no mikata też lepsze niż oryginał. kuitan ZDECYDOWANIE lepsze niż oryginał i kultowe (?) IWGP!
Oczywiście, że Japonia ma te swoje klisze i koleiny bezpieczeństwa, z których ciężko wyjść. I oczywiście, że jest tam cała masa słabego aktorstwa, bo castingi wyglądają jak wyglądają, ale jest też naprawdę dużo ludzi z talentem, nawet tona takiego syfu jak doushitemo furetakunai czy innych tytanów tego nie zmieni :D

woo jaki nie­‑sa­‑mo­‑wi­‑ty­‑plot twist w drugim odcinku ;p ale ok ok. intryga się robi.
kocham, że w tym anime cały czas, ale NAPRAWDĘ cały czas żrą <3 kocham „pracę kamery”, nawet jeśli to w większości zabieg ukrywający oszczędności – wygląda świetnie, i kocham hirotana ;-;

wszystko byłoby cacy, ale plot twist:  kliknij: ukryte  teraz i zawsze, cały czas chodziło o nanami… jest nielogiczny, nastawiony na naiwne samozadowolenie fandomu i stanowi dla mnie osobistą obrazą…
 kliknij: ukryte  nigdy nie było tajemniczej „rywalki” z przeszłości, trauma i nieszczęśliwie utracona miłość Tomoe to oszustwo haha wszystko po to, by pokazać kilka romantycznych scenek z Jedyną Słuszną Parą! jaki żal :D

i  kliknij: ukryte  za mało o yatorim eh, mam niby czytać dla niego mangę, tak?