Tanuki-Anime

Nie chcesz posnuć teoryj? łeee
 kliknij: ukryte  ale obejrzyj sobie dramat, mówię Ci ;p bez większych udziwnień w 80 minut wiadomo kto kogo dlaczego i na dodatek sensej ciacho *kiwa głową*

Теперь все OK :D

A kogo podejrzewasz, kogo kogo? :D

hmmm staje Ci przed oczami „данное иэображение находится на сайте”? XD

W kwestii patentu na młodość. Jest teoria, że gdyby nie szkodliwe promieniowanie słońca, pierwsze oznaki starzenia się skóry pojawiłyby się ok. 50tki. Może o to chodziło? haha A może, że Miki, żyjąc „na zewnątrz” została dotknięta przez prozę życie i rozmaite zmartwienia, które omijały Shiki, żyjącą sobie jakby poza rzeczywistością? Tam jest zresztą powiedziane, że Miki sprawia wrażenie dojrzalszej, nie, że wygląda starzej. A może….. aaaa, nie powiem :x

Co do czerwień­‑komunizm. Zrobiłam szybką mini sondę i części respondentów też się tak kojarzyło, więc to nie jest tak zupełnie od czapy.
Ogólnie to zdanie też się jakoś zgubiło w tłumaczeniu.

Wiem, jestem zła kobieta…

Ta biel miała chyba podkreślać, że to mutanty z kosmosu. Nie, żeby główna bohaterka nie była mutantem…

Nie spodziewałam się, że wyrazisz opinię osób trzecich ;p
Ja serię pochłaniam, nawet nie pauzując(!!), ale już dwa odcinki pod rząd ledwo dałam radę. Zresztą podejrzewałam od początku, że tak to będzie wyglądać. Maraton odpada.
Katanagatari nie znam, więc nic mi to nie mówi.

Ogólnie się nie zgodzę, poza pierwszy zdaniem. Niektórym scenom naprawdę brakuje dynamiki. To byłaby świetna kinówka…

Owszem, w każdej innej sytuacji. Tutaj jednak sprawa wygląda tak, że w ogóle nie spodziewałam się sensownej odpowiedzi i świadomie karmiłam trolla… :(

Dlaczego?

To bardzo ciekawe, że w całej mojej wypowiedzi akurat ten fragment uznałeś za kluczowy.

 kliknij: ukryte  Może Magata chciała pobawić się/poeksperymentować nową relację? A może, niezależnie od swojej inteligencji, zadurzyła się jak zwykła trzynastolatka? Inteligencja inteligencją, a buzujące hormony i humory swoją drogą. Nasza bohaterka bardzo nie chciała, by narrator traktował ją jak dziecko. A mogła tego oczekiwać, wszak w Japonii wiek zgody to 13 lat.
I teraz pojawia się pytanie: czy narrator bagatelizował zachowania Magaty, bo była kapryszącym dzieciakiem, czy w jakiś sposób to uwodzenie mu się podobało? Bo przecież, prędzej czy później, powinien pojawić się moment prztyczka w nos. „Mała, za dużo sobie pozwalasz”.
Nie wiemy jeszcze, czy ten moment nastąpił. Na stan trzeciego odcinka mamy całą masę niedopowiedzeń. Mamy także trzymanie się za rączki… W jednym z odcinków bodajże G no Arashi pokazano nastolatkę, która chciała się z ojcem przespacerować za ręce na „styl zakochanych”. Wyjaśniała to jakoś, ale nie pamiętam jak, to było dawno. Być może tutaj należy to interpetować podobnie, ale jakoś mi się nie wydaje. Zwłaszcza, że potem była scena w diabelskim młynie, gdzie zasugerowano pocałunek. Znaczy serwuje się widzowi podteksty nie tak znowu niewinnej relacji.

No, to pewnie nikogo nie obchodzi, ale muszę sprostować. Liveaction, o którym wspominałam, to było N to tame ni… Ups! Ale tytuły takie zbieżne no i w obu gra Emi­‑chan, więc… ;p
A aktorskie Subete no F ni naru okazuje się fajne, chociaż nie jest wierną adaptacją książki, zapowiada się raczej na serię „spraw tygodnia”, z Magatą powiewającą w tle. Tak czy inaczej, w dramowym Senseju idzie się z miejsca zakochać, bo to Ayano Go, to raz xD a dwa, on się tam śmieje, robi miny i potyka o stoły :D
Taaa, jest zupełnie inaczej, szkoda. Myślałam, że w 10 dni odkryję wszystkie tajemnice, a tu lipa ;p Było za to od groma trupów.

 kliknij: ukryte  Hmmm czy pan z samochodu/gondoli diabelskiego młyna nie był panem z helikoptera? Wyglądali tak podobnie… To jednak robi z niego również narratora i, w sytuacji na stan trzeciego odcinka, dość mocno komplikuje sytuację. Znaczy narrator jest martwy :D

Magata jest stroną uwodzącą i z pewnością trudno traktować ją jako dziecko pod względem intelektualnym, ale fizycznie ciągle była szczeniarą. Narrator wyraźnie podkreśla, że tak ją postrzega, co jednak nie przeszkadza mu pozostawać z nią w dość dwuznacznej relacji i pozwalać się uwodzić. Taki biedny, zmanipulowany. Zaraz dojdziemy do konkluzji, że go molestowała xp

Tak, Tobie wytykam XDDD nie chciało mi się dwóch komentarzy pisać lol…

Ten tekst o pięknie przyrody pokazuje, jakim osobnikiem jest sensej. Sama absolutnie się nie zgadzam z takim poglądem, ale to ciekawe. Głównie w odniesieniu do tego, jak bardzo jego system postrzegania rzeczywistości zdominowany jest przez osobę Magaty.
I niesamowicie podoba mi się paralela między Magatą i Nishinosono.

OMG i właśnie teraz uświadomiłam sobie, że przecież jest liveaction xD i jak moja przyjaciółka wyśmiewała fabułę, aj aj aj

Drugi spojler
Myślę, że po trzecim odcinku już zrozumiesz ^^;;
I, jak czytam dalej, ktoś tu nie wyłapał subtelnego flashbacka xD


Zgadzam się z jolkiem w kwestii braku reakcji. Owszem, mogli być zaskoczeni, ale dziwne, że jednak się za wózkiem nie rzucili. Nawet ochroniarze stali jak kołki. Owszem, Magata była okrutną ojcobójczynią, ale dajcie spokój…
Za to nie zgadzam się, że historia jest przeintelektualizowana. Pod tym względem jest idealnie. Przynajmniej scenariusz brzmi idealnie, ale forma adaptacji chwilami jakby nie dawała rady.
Boooosz, takie książki powinny się pojawiać po polsku, nie jakieś lajtnowele… kupowałabym =-=

eee, nie?

Nigdy nie zdarzyło Ci się zapauzować i odejść od ekranu, albo przełączyć okna i zająć się chociażby pracą, a szybkość powrotu uzależnić od zaciekawienia, jakie budzi oglądanie wcześniej dzieło? Robię to nagminnie, nawet w przypadku tytułów, które naprawdę mnie interesują. Uroki adhd? Ale jakoś nie miewam problemów z „wyciąganiem” po przerwie w oglądaniu. To pewnie też uroki adhd, albo jestem genialna.
Poza tym, to jednak ładne toto jest i właśnie – ogółem tylko 20 minut. A całość może jeszcze okazać się ciekawa, po prostu szkielety mnie nie ruszają, a o nich było najwięcej.

Te wnioski to żadne wnioski, to wrażenia. Ichiryuu nazywa je wnioskami, bo ironia jest taka super.

I będziemy się tak przekomarzać, bo Twoje musi być na wierzchu? Na dodatek zbiegowisko się robi.
Mam wrażenie, że jedyny zarzut, jaki masz wobec mojego komentarza to fakt, że nie jest on pełen zachwytu.
Koogie tam niżej szeroko opisuje ukontentowanie z kreacji głównych bohaterów i przedstawienia ich wzajemnych relacji i jemu na to pozwalasz. Deduch już nawet wstępną ocenę wystawia i w porządku. We mnie zaprezentowany materiał wzbudził wątpliwości i od razu strasznie się spieszę i w ogóle jakim prawem? lol jasne.
Na jakiej podstawie wolno napisać, że Tatewaki jest wrażliwy, a nie wolno, że zachowuje się jak piesek, który robi stójkę za jedzenie? Zbyt barwne porównanie?

Zaiste, nie Tobie.

Cóż, moje liczne wnioski oparte są na tym, co zobaczyłam. Twoje śmiałe przypuszczenia na myśleniu życzeniowym… Myślenie życzeniowe tudzież oczekiwania są z założenia dobre, ale co to ma do wrażeń z pierwszego odcinka? To jedynie dodatek. Chyba, że jesteś zapoznana z pierwowzorem, wtedy odłóż na bok tę uroczą ironię i po prostu na nim się oprzyj.
Może będzie kryminał i „trup tygodnia”, może zaserwowane nam zostanie kopanie w rodzinnych tajemnicach, może jedno i drugie? Może relacja dwójki głównych bohaterów zostanie pogłębiona, może zastana sytuacja „irytująca geniusz i jej uroczy asystent” nie zmieni się, bo będą do pokazania jakieś ciekawsze rzeczy?
Na chwilę obecną mamy tyle samo racji, więc się łaskawie odczep.

Strasznie dużo wniosków wyciągnęłam, bo jestem taka fajna, jak Sakurako ;p

Serial pt. Kości nigdy mnie nie porwał, uważam wręcz, że jest nudny… Z tego samego powodu pasja bohaterki tego anime zupełnie mi „nie robi”? Nie robi mi tak bardzo, że oglądałam ten pierwszy odcinek przez trzy godziny.
Mały plusik za Natsume. Eghem cóż, wyglądasz jak Natsume dzieciaku, bardzo mi przykro.
Drugi plus za odwrócenie ról, bo zazwyczaj jest to przecież genialny i ekscentryczny mężczyzna oraz biegająca za nim nadpobudliwa kobieta, rzadziej inny nadpobudliwy mężczyzna, nagminnie unieszczęśliwiani/doprowadzani do nerwicy przez akcje głównego bohatera… vide Mr. Brain, Galileo, ST, Kagi no kakatta heya czy chociażby Mentalista.
Jednak ów plus jest jednocześnie minusem. Sakurako jest bardziej irytująca niż fascynująca i absolutnie nie zabawna. Chłopię natomiast rzuca się jak powinien, ale nie ma siły przebicia i jest mało wiarygodny w swoich działaniach. Dlaczego w ogóle włóczy się za naszą socjopatką? Bo dostaje jeść? awww naprawdę? phhh
Między taką parą powinna być chemia, powinno sypać iskrami, a mamy tylko księżniczkę i jej pieska, któremu czasem wydaje się, że jest brytanem.
I jeszcze kryminału tyle, co kot napłakał.
Na co ja mam tu patrzeć? Na widoczki? :| Bo chyba nie na szkielety…?

nooo to jest coś. Absolutnie COŚ! A przynajmniej tak wygląda…
I sama nie wiem, chyba powinnam poczekać, aż pojawią się wszystkie odcinki i obejrzeć za jednym posiedzeniem. Istnieje jednak obawa, że całość na raz strasznie mnie wymęczy, bo pierwszy odcinek nie pozwolił mi oderwać oczu od ekranu.
A przecież tylko gadali, prawda?

Nie po najlepszych, tylko po najbardziej popularnych/kojarzonych.
Parodia to też komedia.
A co do oprawy wizualnej. Zamiast snuć teorie, obejrzyj sobie trailer...

Przejąć? Raczej nie mają takich aspiracji. Gdyby mieli, zainwestowaliby w jakąś kinówkę i puścili w świat.
Musicalowe adaptacje anime są bardzo popularne w Japonii, więc należy dopatrywać się tu raczej akcji „w drugą stronę”. Zabieg niewątpliwie ciekawy ;)

No cóż, postaram się być merytoczyna w recenzji, pierwsze wrażenia wyglądają w ten sposób.

Całe szczęście wiedziałam wcześniej, na co się piszę, inaczej przeżyłabym szok. Bardzo to niepiękne jest wizualnie. Z wyjątkiem Muko rzecz jasna XD Muko wygrywa wszystkie konkursy psiej piękności, nawet jak jest brzydko narysowana.
Bardzo pocieszne, bardzo głupiutkie, wspaniale się bawię.