Tanuki-Anime

Nah, coś znacznie ciekawszego :) Nie będę spoilerować, bo to jest zbyt duża rzecz.

Nadal nie mogę przetrawić istoty tych fal. Pal licho te teleportacje na miejsce akcji, ale cała ta atmosfera fali, dziwne potworki, tandetne niebo itd. wywołują u mnie niesmak. Mogli zrealizować to o wiele lepiej.

Tak to wyglądało w pierwowzorze, mobki dosłownie wychodziły z nieba. Twórcy słabo dawali sobie radę z rzeczami, które łatwo było przełożyć na ekran – co dopiero z tymi, które wymagałyby trochę więcej własnej inwencji :\

Abstrahując – myślę, że warto dojść do okolic 20 odcinka, gdzie pojawi się jedno z najważniejszych dla historii wydarzeń.

Ja generalnie jestem fanem wszelkich isekajów, także wiadomość o następnych sezonach są dla mnie zawsze radosne. Przy slajmie również bawiłem się bardzo dobrze mimo, że druga połowa była słabsza.

Nie hajpuje jakoś ostro – zwłaszcza, że obok np. Mushoku Tensei dostał w końcu bajkę ale drugi sezon Slajma chętnie obejrzę w przerwie pomiędzy innymi.

2 sezon w 2020: [link] :)

Będziemy mieli 3 sezon!! [link]

Ładnie zakończone, to był bardzo fun isekai. Szkoda tylko, że wątek z  kliknij: ukryte  golemem był pominięty ale to strzelam, że będzie materiał na ovkę.

Ciekaw jestem co się stanie dalej z  kliknij: ukryte  Veldorą i duchem przyszłości Chloe, niestety reszta niespecjalnie mnie interesuje – trochę jakby przesyt wszystkiego, kiedy już nawet mc nie musi machnąć palcem, żeby robić wielkie rzeczy.

Drugi sezon chętnie bym obejrzał mimo wszystko.

WN to tragedia i radzę się trzymać od niej z daleka, LN jest przepisana i da się już normalnie czytać(choć nadal pojawiają się momenty wręcz męczące, to nadal styl pisma, który dla zachodniego odbiorcy nie jest najatrakcyjniejszy).

 kliknij: ukryte  LN zawiera sporo wewnętrznych przemyśleń protaga, rozwija historie bohaterów, nakreśla mocniej ich charakterystyki oraz prowadzi narrację w sposób, który nadaje sens wydarzeniom i temu, co robi Naofumi.

Jestem na 8 tomie w chwili obecnej i mogę powiedzieć, że mc nadal trzyma dystans do Raphi – respektuje ją, coraz bardziej jej ufa itd. ale nadal widzi ją jako córkę.

Manga imho w przypadku Shield­‑hero jest NAJLEPSZYM medium – obrazki są pełne ekspresji, wyciągane jest to, co najlepsze z historii no i jest bardzo ładnie narysowana.

Jeśli jesteś naprawdę ciekawa dalszych losów postaci oraz masz ochotę dowiedzieć się nieco więcej na temat świata, do którego trafił bohater, to chwytaj za nowelkę( kliknij: ukryte  wraz z progresem historii zwiększa się też „skala” działań bohaterów, więc to też może być dla ciebie być jakiś impuls) – jeśli natomiast chcesz się „cieszyć” historią, to pozostań przy mandze(mangę śledzę na bieżąco i uważam, że cały czas trzyma poziom).

Tryb berserka jest następstwem niekontrolowanego użycia przeklętej tarczy. Całość zostanie wyjaśniona szczegółowo standardowo później ale wydawało mi się to akurat dość oczywiste, nawet w przypadku nieznajomości pierwowzoru.

Na reżyserię sam narzekam ale cóż.

 kliknij: ukryte 

to całe wymiotowanie czerwonych owoców było naciągane jak gumka w starych majtkach. Szczerze miałam nadzieję, że może to wytną…

Smok ścisnął obżartego ptaka, a ten w następstwie zwymiotował – jest to całkiem logiczna reakcja, nie widzę w czym problem tbh. W nowelce działało to na korzyść dramatyzmu sytuacji.

chociaż byłam zaskoczona, że płomienie były takie… Normalne?

Jeśli dobrze pamiętam, płomienie w nowelce miały odcień fioletowo­‑czarny(niezależnie od tego, co było na samej okładce), sam byłem zaskoczony, że twórcy zdecydowali się na „normalny” kolor płomienia.

Manga jest BARDZO dobrą adaptacją nowelki i bajka jej niestety nie dorasta do pięt. Anime faktycznie zdaje się lecieć na fali :\

 kliknij: ukryte  Walka ze smokiem w ogóle mi się nie podobała i sytuacja nie była tak „beznadziejna”, jak faktycznie mogłoby się wydawać ale za to bardzo podobało mi się zdobycie przeklętej tarczy i berserk mode – to możliwe, że wypadło nawet lepiej, niż w adaptacji mangowej.

[...]i wierność z oryginałem dobrze.

Z tą wiernością to tak nie do końca prawda – co po niektóre szczegóły się zmienia/pomija, niektóre charakterystyki postaci się różnią(przykładowo Filo), a materiał momentami jest tak mocno skondensowany, że naprawdę zastanawiam się, czy aby na pewno chcę zobaczyć w tej bajce przełożenie aż tylu arców.

No ale również bawię się znakomicie mimo wszystko :3

Jeśli mam być szczery, uważam że seria poradziłaby sobie bez dwóch kolejnych żeńskich postaci. Mimo, że wątek Momo jeszcze by uszedł jako „przerywnik” (na razie nie wygląda, że go pociągną dalej), to Miu i ten poryty nauczyciel to już za dużo.

Generalnie DomeKano po tym względem jest o tyle fajny, że rozwija całkiem szeroko wątki postaci drugoplanowych – w tym i również wspomnianych postaci. Nie są oni „zbędnym” dodatkiem, tylko żyjącą częścią historii, którzy mają wpływ na życie protagonisty. Manga pozwala też spojrzeć zarówno na Miu, jak i na nauczyciela w innym, bardziej pozytywnym świetle z czasem – bo póki co pozory sprawiają, że faktycznie mogą uchodzić za 5 koło u wozu.

Problem w tym, że bajka prawdopodobnie nie zdąży tego wszystkiego zaadaptować; wiele istotnych rzeczy dzieje się znacznie później.

Mangę pomimo swoich okazjonalnych absurdów, nagminnych zbiegów okoliczności i wiecznych cliffhangerów czyta się naprawdę fajnie.

aż się boję nadrabiać teraz ;_; o którym odcinku mowa?

O tak, jak ja lubię to losowe wstawianie obcych słówek do komentarza. Takie fajne i na czasie. Kappa.

Oczywiście i nie mam zamiaru z tego rezygnować :)

W czym widzę problem? W tym, że to jakaś paskudna kopia Index. Autystyczna lolita z niepohamowanym apetytem. No naprawdę cudny model postaci.

Jedyne, co mają wspólnego ze sobą to fakt, że to loli i jest wiecznie głodna. Na tym się kończą podobieństwa.

A cały ten motyw z ubieraniem to był paskudną zżynką z Log Horizona. No może historia to jeszcze nie, ale przebłyski identycznie wyglądającej okularnicy, która ubierała tę lolitę z LH, to jeszcze mam. Młodość może już nie ta, ale coś tam się dalej pamięta.

W którym miejscu to jest problemem? Isekaje zapożyczają od siebie nawzajem i nie widzę w tym nic niestosownego. W nowelce Naofumi wspomina, że Pani Krawczyna jest archetypem otaku z zamiłowaniem do cosplayu z jego świata.

Zrozumiałbym, gdybyś jeszcze miał pretensje do jej nowelkowej wersji(gdzie jest o wiele bardziej zadziorna) ale tutaj, gdzie jest po prostu wholesome dziewczynką z ciepłym głosem przez większość czasu, nie mam pojęcia w czym widzisz problem prawdę mówiąc.

Oglądamy tę samą bajkę aby na pewno? :D

Też mi to przyszło do głowy ale nie sądziłem, że  kliknij: ukryte  klątwa jest na tyle „elastyczna”, że się tak wyrażę.

 kliknij: ukryte 

Nie wiemy co odzyskał po pokonaniu mrówkolwa

No odzyskał chyba wcześniej głos :>

Kwestia ryżu to chyba tylko była na tej zasadzie, że dziewczyna wlała swoją duszę w te kilka ziaren, żeby móc zapewnić sobie i dzieciom przyszłość. Nie wiem, czy było w tym jakieś głębsze znaczenie ale z drugiej strony nigdy nie byłem dobry w interpretacji symboliki w bajkach.

Może mi ktoś wyjaśnić  kliknij: ukryte  jakim cudem odrosła noga Hyakkimaru?

No i  kliknij: ukryte  szkoda trochę Mio. Widać, że dziewczyna faktycznie starała się, jak mogła.

Od Filo proszę się odczepić, okej? To jedna z najlepszych loli w fantasy przygodówkach.

Generalnie można zmienić mniemanie o Shuu, kiedy dowiadujemy się całej o całej sytuacji i jak wyglądało zawarcie małżeństwa. Z drugiej strony to też granie na emocjach widza :\

w Japonii wszyscy wtryniają się w cudze związki, jak im coś nie pasuje?

Raczej po prostu element dramy, plus złudne poczucie „sprawiedliwości” u młodych w tym konkretnym przypadku.

Cała sytuacja przy  kliknij: ukryte  spotkaniu w barze miałaby jakikolwiek sens, kiedy na pytanie „czy kiedy rozwiodę się z moją żoną, to otrzymam od was błogosławieństwo” odpowiedzieliby coś w stylu „to byłby na pewno dobry start”, a nie jakieś brednie typu „nie wierzę, że jesteś w stanie ją uszczęśliwić”. Być może byłby to impuls, którego Shuu by potrzebował, żeby ostatecznie się rozwieść i związać na poważnie z Hiną, no ale wtedy nie mielibyśmy dalszego ciągu historii :f

1) Na początku mają pretensje, że ktoś ich przyzwał.
2) Teraz jednak wszystko spoko, zasady bohaterów i te sprawy.
3) Wtf?

Zasmakowali słodkiego życia, proste.

2) Z kolei w pojedynku widzą już ten niby „nikły podmuch wiatru” (czy co tam było, bo nie chce mi się sprawdzać).

Na pierwszy rzut oka może się wydawać, że chcieli zadziałać na korzyść Tarczy ale to wcale nie tak – tutaj po prostu obudziła się ich złudna duma wojownika. Później  kliknij: ukryte  będą wielokrotnie jeszcze udowadniać, że są godni miana dupków.

Duże problemy z konsekwencją są w tej serii.

Zapewne nie polubisz tego co powiem – poczekaj kilka odcinków :>

Trochę to wygląda tak, jakby ktoś chciał napisać swojego isekaja, miał pewien pomysł, ale brak talentu pisarskiego uniemożliwił mu sklecenie czegoś lepszego.

Pytanie – ilu twórców posiada taki talent tho?

Bohater Włóczni to jest normalnie kopiuj­‑wklej z poradnika do budowania kiepskiego antagonisty

Nie jestem do końca przekonany, czy Włócznię można określić jako antagonistę, dla mnie to po prostu zmanipulowany idiota, który nie potrafi nawet myśleć za siebie. Jest bardziej pionkiem w rękach Mein i tą faktycznie można już nazwać pełnoprawną antagonistką.

dziur fabularnych

Przykładowo?

//No i nie bardzo rozumiem porównanie do tytków w tym miejscu.

Mam mniejsze wymagania po prostu co do isekajów, oglądam ich i czytam sporo; czerpię radochę nawet, jeśli nie wszystko jest logiczne, czy w pełni jakościowe.

Patrząc obiektywnie można się przyczepić do wielu rzeczy i jestem tego świadom, po prostu na isekaje potrafię spojrzeć z przymrużeniem oka, jako iż bardzo lubię ten podgatunek.

W sumie z tego powodu o Julce z zeszłego sezonu

„Julce”?

No właśnie tutaj zastanawiam się nad kompozycją całości – w akcji z Mein twórcy bajki zrezygnowali z wewnętrznych przemyśleń bohatera, podczas gdy tutaj(epizod 4) mimo wszystko przy skondensowaniu materiału uzewnętrznili obawy i załamanie Naufomiego. Było to niezbędne przy usunięciu blokady z psychiki protagonisty ale czuję tutaj niepewną wybiórczość.

Jak dotąd nie narzekam, bawię się przy tym przednio, bo to prosta i uczciwa historia[...]

Uczciwa historia i dający się polubić bohaterowie. Tyle wystarczy do dobrej zabawy przy isekaju :) Ja się również bawię znakomicie.

[...]wielu krytyków w internetach chciałoby stuprocentowego objaśnienia systemu prawnego świata i psychoanalizy każdego bohatera[...]

Ludziom się wydaje, że tego chcą. To się może sprawdzać w nowelkach(tak jak sam zauważyłeś) – w mangach i bajkach jeśli nie przedstawi się tego w atrakcyjny sposób, to można zanudzić odbiorcę. Dlatego też np. obawiam się o adaptację bajkową Hachi­‑nan tte, Sore wa Nai deshou! – w której jest szczegółowo opisany cały system feudalny, nie wyobrażam sobie przeniesienia całych dialogów i opisów(i mówię to po przeczytaniu mangi – nie wyobrażam sobie jak to jest rozpisane w pierwowzorze).

Bajki potrzebują pomysłowej realizacji z głową, jeśli mamy do czynienia z systematycznym budowaniem charakterystyk. Adaptacja anime musiała zrezygnować z wielu pozornie nieistotnych scen z życia tarczownika, które czytelnikom dałyby trochę lepszy obraz bohaterów(mam na myśli Raphi i Naofumiego) – więc w tym miejscu mogłaby się posiłkować bardziej emocjonalnym przedstawieniem co po niektórych scen, odpowiednim budowaniem klimatu, czy wieloma innymi rzeczami.

Jest wiele rzeczy, które adaptacja ta robi dobrze – w gwoli ścisłości.

No i 4 Odcinek zdecydowanie był krokiem w dobrym kierunku.

Jeśli dowiesz się czegoś więcej, to sam chętnie poczytam :)