Tanuki-Anime

Wiesz, zawsze podoba mi się argument o nielogicznościach w anime o magii (która z założenia jest fantazją), ale wiem o co ci chodzi. Faktycznie bohaterowie trochę za bardzo wymiatają, a szkoła pełna ludzi którzy jednym zaklęciem mogą zdezintegrować człowieka musi być wesołym miejscem (niech no który  kliknij: ukryte  były wojskowy przejdzie załamanie nerwowe :D). Natomiast w anime magia jest pokazana po prostu jako bardzo niebezpieczna broń (podoba mi się ta konwencja), która zaczyna zastępować konwencjonalne wojsko (które nomen omen samo korzysta z magii, ale do pewnego stopnia). Ogólnie ciekawie pokazany koncept technologia + magia…

Zgodzę się, że nagle zapomniano wątku o podziałach, ale może główny bohater maczał w tym palce. Choć w anime nie pokazano tego za dobrze, ale być może w LN jest lepiej ukazane jak wcielenie „zwykłersa” do rady szkolnej lub ekipy technicznej na owe podziały wpłynęły.

Fabularnie jest trochę huśtawka i tak jak mówisz „turniej magiczny” był chyba najlepszym arc'iem, ale mi akurat cała seria się podobała, gdyż każdy arc miał coś fajnego do pokazania (przynajmniej dla mnie). W pierwszym było to „docieranie” się bohaterów, w drugim „umacnianie” pozycji głównego bohatera i same zawody (śmiertelnie poważne jak na szkołę, no ale przecież na prestiżowych np. amerykańskich czy angielskich uniwersytetach tak to właśnie wygląda), a w trzecim już „ekspolozja” jego możliwości.

Ogólnie poza drobnymi wadami bardzo ciepło odebrałem to anime (jedno z lepszych które wyszły bodaj na wiosnę, tylko to ciągnęło się jeszcze przez lato). Autorowi LN udało się stworzyć naprawdę ciekawy i dobrze skonstruowany świat i choć nie znam oryginału to wydaje mi się, że anime dobrze go zaadaptowało. Bardzo chętnie obejrzałbym kontynuację.

Łosz ty taki motyw i to już w połowie serii? No nieźle… i co dalej? Może to tylko podpucha :P

Muszę powiedzieć, że Donten… zasługuje na więcej uwagi niż dostaje. Przyznaję, że z serii o której myślałem, że dropnę po pierwszym odcinku zrobiło się coś co mnie zainteresowało. Design głównych bohaterów przywodzi na myśl taki chłam jak DRAMAtical Murder, ale nie dajcie się zwieść. Daleki jestem od zachwytów, ale anime ma w sobie coś, klimat, który pomimo tego płaczliwego średniego brata i irytującego małego brata pozwala mi przy nim trwać. Braterska miłość, nomen omen główny temat tego anime, to coś co twórcy nawet fajnie ukazali. Serii nie ujmuje również całkiem spora dawka elementów fanatasy.

Raz jeszcze podkreślam, nic wybitnego ani tym bardziej oryginalnego, ale warto rzucić okiem…

Faktycznie, taka ciekawostka fabularna, raczej bez głębszego przesłania, po prostu autor miał taki pomysł to go zrealizował :P

Nie rozumiem tylko dlaczego w recenzji jest napisane, że miniaturka może być trudna w odbiorze dla kogoś spoza tego kręgu kulturowego. Świętowanie pod kwitnącą wiśnią to taka nasza majówka (oczywiście wiśnie kwitna trochę wcześniej :)), a sama tytułowa postać to też nic niezwykłego, bo o takich „zbieraczach śmieci” słyszy się czasem w wiadomościach (głównie z powodu narzekań sąsiadów) i jest to podobno nawet choroba. Innych „inności” nie widzę…

Tak czy siak przyjemna animacja, na pewno warta uwagi, już nawet przez to że 10 minut to nie jakaś wielka strata czasu :P

Pewnie było to już mówione, ale serii towarzyszy wspaniała muzyka. I nie mówię tu o świetnym OP, ale o całej ścieżce dzwiękowej. Instrumentalna muzyka chińska zawsze wychodzi pięknie, ale trzeba ją jeszcze dobrze w anime wkomponować. Tutaj się to udało.

Seria, nie wiedzieć czemu, przywodzi mi na myśl jedną z moich najulubieńszych serii Juuni Kokuki. „Nie wiedzieć czemu”, bo tam był mocny nacisk na elementy fantasy, a tu jest minimalny. To chyba ta muzyka :)

Sama seria robi się coraz bardziej interesująca. Sympatyczne i charyzmatyczne postaci oraz bohaterka która z niewinnej niewiasty szybko zaczyna się stawać silną kobietą (albo zawsze taka była, tylko potrzebowała impulsu). Fajnie jest to w serii pokazane (może zdeczka za szybko, ale tak jak mówię, może jej siłę trzeba było tylko obudzić).

Jak na razie seria godna polecenia z doskonałym klimatem (ach ta muzyka!) i ciekawymi postaciami. I nic nie zapowiada żeby twórcy mieli ją zepsuć.

Nie oglądacie uważnie :) Było powiedziane przed tym „niby­‑raidem”, że silnik ALO generuje randomowe questy w oparciu o wbudowaną bibliotekę mitów wszelakich (czy też bierze wprost z wikipedii). Tak więc wygenerował skandynawski quest z arturiańskim lootem :P Swoją drogą fajny system…

A co do długosci Mother's Rosario. Może zrobią ze 2­‑3 odcinki reklamówki gry na PS Vitę czy cuś?

To że nie ma śmierci jako takiej prawdziwej nie znaczy że nie ma konsekwencji

Nie no wiem, że  kliknij: ukryte  tracą wspomnienia, ale nie jest to poziom One Week Friends, więc nie jest to aż tak dramatyczne. Nie wiadomo jaka jest tego skala, podejrzewam, że zapominają o swoim „prawdziwym” życiu, a zostają im wspomnienia tylko z gry.

A jeszcze a propos WoW'a, wszystko się kiedyś nudzi, a mój kumpel, ostry gracz WoW'a (nawet tam gildię chyba miał) stwierdził, że po Cataclysm ogólnie gra siadła (a z jego zdaniem sie liczę) i dlatego też sukcesywnie spada liczba graczy. Nie zmienia to faktu, że gra jest fenomenem, bo zarobić tyle kapusty na grze z abonamentem to sztuka…

Ja przyznaję, jestem trochę „fanbojem SAO”, bo całkiem ostro broniłem pierwszego sezonu, gdyż seria mi swego czasu bardzo spasowała, a wkurzała mnie „konstruktywna” krytyka serii oparta o maksymę „mainstream jest be” (choć żeby nie było nie gloryfikuję SAO bo też widzę wady serii). Ale Log Horizon też lubię, uważam, że pomimo wspólnej tematyki jest to inny typ anime, ale również ciekawy.

Ślicznie dziękuję. Ja wiem, że w dzisiejszych czasach wystarczy coś wygooglować lub wywikipediować, ale po co skoro ci tak na Tanuki mogą ładnie wytłumaczyć :)

Ogólnie seria mi się podoba (choć nie przepadam za tym gatunkiem), tylko odcinek 5 pozostawił mnie w stanie „wtf did I just watch?”, bo przez to wspomniane przez Ciebie przyśpieszenie akcji wyszło jakieś dziwactwo gdzie nie wiadomo było czy bohaterka ma  kliknij: ukryte  schizofrenię, opętał ją duch czy może jeszcze co innego. Albo jestem po prostu za głupi żeby to zrozumieć…

Jeszcze dodam coś, co może wywołać niezłą burzę, ale ciężko się temu oprzeć. W Log Horizon wygląda to wszystko lepiej, a aktualny rajd jest tym, czym rajd być powinien.

Czemu burzę? Właśnie zastanawiałem się kiedy Log Horizon zostanie przywołany w tej dyskusji, bo jest to chyba aktualnie największy „rywal” SAO (przynajmniej jeśli chodzi o real­‑life MMO anime czy jak to się tam zwie). I tak, tam wszystko wygląda lepiej i jest konkretniej tłumaczone w kwestiach mechaniki gry. Ale tam nie ma śmierci więc nie ma dramathyzmu. Natomiast anime spotkał ten sam problem co SAO: druga seria odstaje od pierwszej, bo za bardzo rozmienili wszystko na drobne.

ALO chyba padło ofiarą fanserwisu, tzn. znajomi Kirito to po prostu zbieranina lasek, które pozbierał po drodze plus jeden facet (ale to taka przybłęda :P), aniżeli drużyna z prawdziwego zdarzenia. Wydaje mi się, że od biedy można by z Kleina zrobić tanka, albo z tej „pani kowal”.

Natomiast cały czas podkreślam to iż wg mnie porównywanie ALO do tradycyjengo MMO jest bez sensu, bo po pierwsze to VR (zupełnie inny rodzaj rozgrywki), a po drugie na dobrą sprawę nie wiem czy wogóle da się tu robić coś takiego jak tank (albo czy wogóle są tu np. taunty i inne takie). Nawet lepiej, nie wiem czy jest tu jakiś podział na klasy, bo gdyby tak było, to czemu każda z postaci, czy to mag czy healer mają „sword skille” (ba, nawet każda broń, nawet jeśli to np maczuga ma owe skille o atrybutach konkretnych żywiołów). W tym sensie przypomina mi to bardziej Skyrima, gdzie de facto twoja postać może byc wybitnym łucznikiem, złodziejem i conjurerem jednocześnie… wydaje mi się, że źle na to patrzycie, ale nie chcę się upierać, bo ja też wcale nie muszę mieć racji…

Tak na marginesie w takim SAO były np. tanki i tamtemu „światu” było bliżej do tradycyjnych MMO, były (level) boss raidy po 100 osób i inne takie. Z ALO autor chciał spróbować czegoś innego (chociaż nie wiadomo, bo jeśli wierzyć opiniom o dalszych arcach to podobno sam już do końca nie panuje nad tym co tworzy)...

A czy ktoś może mi wyjaśnić właściwie o co chodzi w tej serii? Jest to adaptacja gry randkowej, haremówka, czy może wesołe przygody psychoterapeuty? Bo do tej pory myślałem, że będzie to seria typu „tajemnicza szkoła hasassynów”, ale odcinek 5 tak mi namieszał w mózgu, że już sam nie wiem. Zgłupiałem po prostu…

Są są, ale myślę że nie ma też co podchodzić do tego aż nadto poważnie, bo rozrywkowe serie animowane rządzą się innymi prawami…

SAO i jego pochodne to „wyobrażenie” MMO w pełnym VR (łącznie z przeniesieniem świadomości) więc de facto nie wiemy jak ta technologia będzie wyglądać w przyszłości (i czy wogóle powstanie, bo różne organizacje mogą mieć zastrzeżenia). Można się odnieść do prawdziwych MMO, ale ja nie traktowałbym wszystkiego dosłownie…

PS: No i też tak lekko znowuż nie mieli (tak apropo tego naciągania pod nich fabuły), bo zły timing medyka i by było po nich… Ragnarok i inne takie :P

To i fillery to powód dla którego przestałem oglądać wersje animowane m. in. właśnie One Piece'a, Naruto, Fairy Tail. Mało który „tasiemiec” trzyma poziom mangi. Jest to coś czego nie rozumiem, bo przy kasie jaka te serię generują zatrudnienie 100 ludzi, żeby każdy odcinek był odpicowany nie powinno stanowić problemu (nawet mimo tego, że mają tylko tydzień między każdym z nich).

Myślę, że dochodzi tu też kwestia nastawienia. Żeby zorganizować duży raid musieliby pokombinować (w końcu mają paru kumpli jeszcze z tych innych gildi z sezonu pierwszego, więc dałoby się), ale oni chyba postanowili podejść do tego na zasadzie „mamy wolne popołudnie, zróbmy coś ciekawego”. A „epickość” bohaterów mamy w przypadku Kirito, Asuny i Leafy (no i rzecz jasna Sinon, ale ona jest jeszcze relatywnie nowa w ALO), bo reszta to raczej tacy sobie gracze. Plus mieli „małą” pomoc. No i nie zapominaj, że jak w większości opowieści, pewne rzeczy nagina się i podkoloryzowuje, specjalnie pod bohaterów…

Niach, Tera Online czy GW2 są mocno zręcznościowe, nie ma to nic do rzeczy do cheatowania :P
ALO ma też dużo wspomagaczy ułatwiających poruszanie się.

Wiesz, akurat nie o „taką” zręczność mi chodziło. Ja wiem że refleks to wypadkowa talentu i wyćwiczenia, ale ciężko w przypadku VR chyba mówić o znanej nam zręczności w grach. Myślę, że to coś więcej, ale na razie pozostaje to w sferze gdybania. VR to obszar technologi, w którym de facto dopiero teraz coś ruszyło. Do tej pory był to raczej bajer, a teraz mamy Google Glassy, Oculus Rifty, Kinecty i inne bzdety. Tylko czekać, aż zaczną się pierwsze hacki mózgów itp. :P

Może jest to wyjaśnione w nowelach, ale w aniem nie wiemy:
1. Jakie klasy są dostępne. Znaczy wiemy jakie mają nasi bohaterowie, ale nie wiemy jakie w ALO są możliwości (tu akurat mogę się mylić, bo nie pamietam pierwszej serii i czy przedstawiono w niej wszystkie klasy, bo rasy chyba tak). Zresztą jako paczce przyjaciół cieżko byłoby im dobrać kogoś z zewnątrz, przeto są ogranczeni.
2. Jak duże można robić raid party (np. w konkretnych questach, limity itp). Ponadto, skoro nasi bohaterowie dobrze czują się w takim (haremowym) składzie to w takim grają. Jako, ze quest był im nie do końca znany mogli iść na pałę albo zwyczajnie nie do końca się przygotować. Plus ograniczenia fabuły, tylu mamy głównych bohaterów, to na tylu skupia się uwaga. A tak na marginesie nawetdługo przygotowywany raid może być schrzaniony przez jakiegoś Leeroya :P

Masz racje troche cheat'ują z tą Yui, ale z drugie strony ALO to gra VR i podejrzewam, ze tutaj, w przeciwieństwie do „naszych” MMO liczą się inne umiejętności. Można znać statystyki potwora, ale jeszcze trzeba w niego trafić mieczem :P W ALO walka nei sprowadza siedo szybkiego klikania ikon, ale faktycznej walki wręcz, więc też trzeba na to patrzeć inaczej…

Łosz ty faktycznie, po przeczytaniu streszczenia Mothers Rosario stwierdzam, że zapowiada się wielki płacz :P U Anty­‑SAO­‑owców tym bardziej :D

Zrób arc z czystą akcją (bez romansów, dramatyzmów itp.) a i tak się do niego przyczepią… Musieli siepać kolesia przez 30 minut, pomijajać już że bez odwracania uwagi, buffów i leczenia nie zdjęli by nawet jednego paska życia, a ty mi będziesz mówił, że we dwójkę by tych bossów rozklepali. Gratuluję… A grałeś kiedyś w drużynowe RPG lub MMORPG?

Jak ktoś jest z góry cięty na dane anime, to po co wogóle je ogląda? Rozumiem, że można się przyczepić jakiś szczegółów jak ten krzyk Kirito, który też mnie rozwalił (no ale w końcu jest to bardziej typ „chłopaka w rurkach” niż „macho”, to czego się spodziewać?), ale jechanie po wszystkim z takim jadem wskazuje na to, ze po prostu tego anime nie lubisz. Daj se z nim spokój i cześć…

No i jeszcze góry „Tatry” (czy tam Tatra) do kompletu. A z koleii Ludmiła częstowała herbatką z konfiturą z „czajniczka” a'la samowar (to akurat rosyjskie wpływy w tym anime). „Olmutz” znowóż kojarzy mi się z czeskim Ołomuńcem, ale tutaj już chyba za dużo się doszukuję. Ktoś tu albo zwiedzał Europę, albo szukając inspiracji przeczytał parę przewodników :D

Mam pytanie.

Czy to [link][link][/link] nie przypomina wam mapy Polski i okolic? Za każdym razem gdy oglądam OP, mam to skojarzenie. Nazwa Silesia miała by wtedy większy sens :D

A ja tam uważam, ciągnąc dalej moje oldschoolowe skojarzenia tej serii, że Nanatsu kontynuuje „wspaniałe” tradycje zboczeń w japońskiej animacji. Na myśl przychodzą mi takie klasyki jak Yatterman czy Gigi (Dashu Kappei).

I tak, oczekujesz zbyt wiele, bo dla mnie prostota tej serii jest jej największym atutem i naprawdę wydaje mi się, że autor własnie to chciał osiągnąć, bo podobieństwa do niektórych „klasyków” są aż nadto wyraźne. Ja odbieram tę NnT bardzo ciepło, jeśli chodzi o mnie to trafiła we właściwą nutę.

Jako dodatkowy atut mogę też powiedzieć, że autor zamknął aktualną historię w mandze, choć wygląda na to, że seria będzie kontynuowana, przynajmniej na papierze. No ale dzięki temu jest szansa, iż seria nie zostanie nagle urwana…

Nie mówiłem tego w tym sensie, że podejrzewam cię o bycie początkującym widzem, tylko że taki to już urok anime :P

Trinity Seven to po prostu kolejna seria, która ja zwykłem nazywać „czarodzieje w szkolnych mundurkach (& harem)" i z tego też tytułu nie spodziewam się po niej za wiele…

Panie, zejdź mi Pan z One Piece'a, bo fabułę możesz se krytykować, ale fantazji twórcy odmówić nie można.

Zreszta wątek główny jest, główny bohater chce zostać Królem Piratów. A to, że po drodze robi tysiąc innych rzeczy… no cóż G.R.R. Martin też jest „gawędziarzem” (czytaj pisze o wszystkim tylko nie o głównym wątku), a i tak wszyscy go kochają…

;P

Witaj w świecie anime :P Chaotyczne prowadzenie fabuły jest niestotne, ważne, żeby były cycki…

Ale tak na serio, jest to jedna z tych serii rozrywkowych gdzie fabuła nie jest pierwszorzędna sprawą, więc myślę, że nie ma się tu co rozwodzić…

Swoją drogą, ciekawe jak ten „generator” generuje owe złoto. Trzeba go walić pałką jak potwora?

No, wreszcie konkretny odcinek. Cośtam we mnie w środku ruszyło, wrócił mój entuzjam do tego anime, bo odcinek 4 przypomniał mi za co cenię Pscyho­‑Pass: daje do myślenia. Pokazuje idiotyzm takiego systemu jak Sybil, że każdy, nawet najlepszy system, można „obejść”. Ukazuje z jakimi problemami może wiązać się „utylizacja” kryminalistów (czytaj kara śmierci) za którą tak wielu ludzi optuje (żeby było jasno, bez wchodzenia w kwestie moralne, dla niektórych przestępców ja też jestem za). Natomiast nie chcę tu rozpoczynać dysputy, chcę raczej zasygnalizować, że wg mnie PP naprawdę daje do myślenia…

Mocna scena z uwolnieniem zakładników, pokazuje do jakiej wręcz abstrakcji może doprowadzić system taki jak Sybil…

Swoja drogą ciekawe, że dziadzio był tak silny, może to jakiś weteran, albo miał cybernetyczne wstawki.

Piegata mnie strasznie irytuje, nie wiem skąd się wzięła, ale mam nadzieję, że w miarę szybko ją skasują…

A i nawet OP coraz bardziej mi się podoba…

PS:  kliknij: ukryte  Pod koniec odcinka widzimy, że Kamui ma bliznę koło ucha. Czyżby sugestia, że to jakiś „powracający” bohater po operacji plastycznej?

Git odcinek.

Lubię takie klimaty z wyspami­‑tajemniczymi­‑laboratoriami. Fajny motyw z „cmentarzyskiem” Fayla.

Chaika jest naprawdę ciekawą serią, a teraz nareszcie zaczynają wyjaśniać pewne kwestie, co daje nadzieję na to, że anime będzie fajnie zamknięte.